GÜN ÇOCUKLARI
martılarda açtır şimdi/ çocuklar
boya sandıklarını güneşte uyandıracaklar sabah boyanmaya hazır, boyanacak/ birazdan kadıköy’den taksim’e geçenler uyanacaklar çocuk dalgınca kadına bakıp seyredecek denizi yan koltukda oturan türkünün sessiz geçişi binecek son yolcunun yalnızlar rıhtımına demirlemiş süzülüşü Açtır şimdi bunlarda iki simitde fazladan istemeli durgun su da gök delisi sevdalardan arta kalan/ gün örselenmemiş daha tavsamış rehavetinde evrenin bu çay yeni dem kızıl gözlü kızın badem imecesi birazdan orada olacak gün kuşatan akbabalar/ birazdan dönecek dünya kimselerin umrunda olmadan çocuk giydirecek ilk elbiseyi omuzlarını kasmadan hep aynı elbiseyi giyen kadın yürüyecek ilk iskeleye uzun eteklerinde dünya savurgan rüzgar geçişleri mavi boşluğunda köşede bekleyen adam silüeti güneşe gülümseyen, sessiz ağlayışların bedeli "aşk" hangi yağmurun mevsimidir sevgili. Umut/ Zamanı delen şiirler |
gün kuşatan akbabalar/ birazdan
dönecek dünya
Çok şiirdi çook. Tebrik eder,
Selamlar, saygılar sunarım.