BİR ÜLKEYMİŞ YÜREĞİMDE KURDUĞUN
BİR ÜLKEYMİŞ YÜREĞİMDE KURDUĞUN
yolunu şaşırmış bir bulut dolaşır şehrin üstünde, ve bir ıhlamur dalı salınır temmuza, yarı baygın bir haldeyim, ay, hilale bürünmüş, yüreğim büyük ağıda.. biliyorum ölü bir kalp taşıdığım ve bağlandığım ölü bir sevda.. anlatsam, nasıl da yanıyor içim, meğerse, meğerse bir ülkeymiş yüreğimde kurduğun. oysaa... batıdan doğuya nöbetçi anadolu köylerini gördüm, heybetli dağları, derin uçurumları, hüzünlü bir yüzdü karşılayan beni, ve seni sen yapan o büyük sevda... seni sen yapan uzak, sessiz, ve o derin bakışların... referans olurken yüreğime soğuk geceler, seni tanıdım yüzümde bir çocuk tebessümü, ve bekledim, bir heyecan günleri ardı sıra. bekledim etimden tırnağımdan artırarak yarınları. sonraaa, sonra büyük bir titreme içimde, ve izledim sessiz bir şekilde, izledim, sessiz... ve yavaş yavaş ölen ruhumu... 29.06.2009 |
nice güzel şiirlere- saygılar..