çadırlar,
tel örgüler,
umutlar,
hayaller…
ve oturum izni alamadığım bir yürek…
hor görüldüğüm,
itelendiğim,
hırpalandığım...
yabancı ve soğuk bir yüreğin anavatanında
alnımda çizgiler çoğalırken,
kuzeye konumlanmış bir yarım adadan
soğuk bir yüze yolculuk etmeye çalışan
bir mülteciydim ben...

ana vatanında soğuk bir yüreğin,
sıradışı hayaller kurdum siyah bir çadırda,
ve keskin umutları biledim tel örgüleri aşmak için…
ki görseydin halimi,
yabancısı olduğum sokaklarda,
yabancısı olduğum bir yüzden merhamet diledim…
….
yüreğim,
ıssız bir limanda sınır dışı edilirken,
sahipsiz bir tekneye aldılar önce,
ve günlerce süren geri dönüşleri yaşadım…
aç kaldım oysa susuz kaldım…
ama hiç biri dokunmadı bana,
elinin tersiyle beni itelediğin kadar…
…
ve sahipsiz bir tekneye taşırken sevdamı
başıma geleceklerden haberim yoktu,
bir özveri içimde,
ya da büyük bir beklentim,
direncim de yoktu,
mülteciydim;
mecburdum bu yükü taşımaya,
mülteciydim; bir gülenim, bir görenim yoktu…
ya da ısınacak bir yerim yurdum,
derdimi anlatacağım biri ,
bir anlayanım, dinleyenim de yoktu…
…
umutlar, hayaller, tel örgüler…
ve oturum izni alamadığım soğuk bir yürek,
hırpalandığım, hor görüldüğüm, itelendiğim…

22/07/2015