sevgi çiçekleriniyarsız içimde bir süngü ağırlık bir çiçeksizlik var, kuru toprak soluk yüzüm renk almıyor güneşten çiçek yüklü erik ağaçlarının beyaz rengi güler yüzle baktıklarıyla kalıyor yoluma nereye varacağı belli olmayan yol ince derin ve önü arkası belirsiz kayısı ağacı pür neşe içinde gelin gibi çözmek istiyor ağlak gökyüzünün sır yüzünü yetmiyor arada bir esip gürlemesi, yağması göğün evlerin yüzü hala donuk, sarı sorguluyor sevgisizliğini kutupların ölüyor arada kalan insanlar bir araç kendi sesini çalmıyor kasette hoparlör sonuna değin açık tutsak alıyor perşembe pazarını kendi seslerini unutturmak istiyor halka karşıdan karşıya, kendime geçmek istiyorum ses uzatıyor avazını yolumu kesiyor bana merhaba diyen benim sevgi çiçeklerini görmeye çalışan, suyunu veren bir duayı gerçekleştirmek için bakıyorum aynaya 06. 04. 2017 / Nazik Gülünay |
Sen benim duygularımın esiri oldun
Aradı senin sevgin tam beni buldun
Açmadan tomurcuk güller birden soldun
Yarınlara vardı aşkımız neden yok oldun
Sensiz mevsimlerin tadı bilinmez oldu
Güneş batmadan ruhumda karanlıklar doldu
Ağarmazdı tanyeri şimdi bize ne oldu
Aşkımız yarım kaldı güllerim hep soldu...
YÜREĞİNİZE SAĞLIK HOCAM SAYGILAR...