AHŞAP KAPI HİKAYESİ
Eski bir ahşap kapıyım;
Yaşamın dingin elinde. Yaşlı, pamuksu eller Dokunamıyorlar kulpuma. Çocuksu Bayram hevesleri kaldı, Loş sokaklarda. Paslıdır, Açılmaz kilidim. Viraneyim, Yerimden kımıldayamam. Ancak; Tahtalarımda olmadı noksanlık. Kışın karı, Baharın Sarmaşıkları, Yazın meltemleri ile aşinaydık. Tanımıyor artık Renkler-seviler, Kayboldu güleç yüzler. Ne de derdime derman. Ne de arayıp soranım var. Çökertir dizlerimin bağını. İhtişam ağırlığıyla zaman… (23 Aralık 2010 -8.şiir kitabımdan) |