Günahsız iki beyaz sayfaydık..!
Etmeyin dağlar
sürmeyin yokuşa yüreğimi dermanı yare teslim edeli fersizim bilmezmisiniz! yükünü gönül hamalına taşıtanların türküsü sükuttur... Boğazımda soluksuz kaldı her sõz varlığını yitirdi şiirler hatırı bitti kahvelerin yasak`tık belki de; aynı çerçeveye sığmayacak kadar ama günahsız iki beyaz sayfaydık birbirine yazılacak olan... tadı tuzu kalmadı hayallerin hepsi bir gõç halinde şimdi Ah göğsûndeki her yarayı yarınlarıma umut diye öptüğûm geç kalınan hiçbir hayat hayat deģildir... Yûrekpare gülüşler terk etmeden umudun rengini sakla mavi denizde rüzgara koyu mavi gökyüzünde yıldızlara yûreğe saklasan sığmaz yoksa; firar eder mimikleri oyy dercesine.....!A.A |