Daüssıla 2-Çınaraltı
Dünden Devam
“-ayağımızdan zencirlenmişiz sankı biz oralara mahkum olmuşuyuz kendi kendimize ne düğün, ne bayram bilmişim ne de hiç değilse anamızın babamın son nefesinde yetişip de bir damla su vermişim” “-nasip değilise yapcak bişiy yok abey” “-orası öyle de… yetmiyor, teselli etmiyor işte bu güne kadar selam alıp vermemişiyim benim diyeceğim hiç kimseye.” ……..!;? “-oysa; hep sıkıntısını çekmişimdir yıllarca uykum kaçmış gece yarılarında ……. zerre miktar gözümü kırpmamışım “acaba nasıllar” açlar mı, açıklar mı, öyle ya? hastalar mı…, ! “o kış gecelerinde hele, sobalarını yakan var mı başlarında bi iş mi var acaba diye… içimizi yanmış senelerce .. aahhh bir de o “sizlere ömür” duyma, gaygıları oooooooof of, şimdi neye yaradı… hıhnm? neye yarar gelemedikçe gelemedim.. kimim var kimim kaldı ne bilirim..” “!!!!!” “-bakıyorum da; ölü toprağı serpilmiş sanki etrafımdaki herkesin üzerinde bir yılgınlık, bir dünya telaşesi, doymak nedir bilinmez anlaşılır, kabul edilir gibi deği(l) yeni yeni farkediyorum adamlar nasıl içerdi sigarayı bir kazaya kurban gidiyor durduk yerde birileri, direksiyonu kırıyor edepsizin biri, ya sarhoş, ya acemi ölen arabada değil, direksiyonda değil, arabanın yolunda değil, arabayı yapan değil, satan değil, benzini koyan değil devleti soyan değil fark eder mi sorar, bilirmiyiz, ezilen biz değilsek itiraz eder miyiz.. nereye gidiyor insanlık? kimi acelesine yenik kimin de acayip bi dalgınlık! … kiminin işi gücü şeytanlık herkesin başında bin türlü bela herkesin baş belası; bizatihi kendisi herkes hayatından bezik, perişan, yılgın, ezik … bilmem ki; dünden bu güne, halinden memnun ekmeği katığına denk olan var mı şehir yerinde birbirmizin halini bilmeyiz merak etmeyiz bitmiş insanlık.. ooof of, “-şehir bize doğrultmuş oklarını, makinelı tüfeklerini, tanklarını bizi bir cendereye almış, “gelmeyin” der gibi dişlilerin arasında heder olmuşuyuz ezilmiş gitmişiyiz, asfalta yapışmış köpek leşinden beter perli-perişan olmuşuz kimsenin umurunda değil hak, adalet paranın esiri olumuşuyuz her bir parçamız bir yerlere savrulmuş, kim vurduya ğedmiş kimimiz ne dönüp bakan olmuş, ne “acaba kim” diye soran merak eden yok sorsalar aldıran, bilen-tanıyan yok biz kimiz? tanımak isteyen kalmamış insan yerine saymamış devletimiz.” “-haklısın bilader de; ..” “-ne zaman bi adam görsem saçı sakalı ağarmış rahmetlik babam gelir aklıma aç kalıp doyuran giymeyip giydiren ulaşamadığı yere bizi ulaştırmaya çalışan …. babam.. güzel insan!” Resim için Sevgili R.Büyükboyacı kardeşime teşekkürler DEVAM EDECEK |
Dediklerinin hepisi çok doğru.
Bi o kadar da acı.
Acı diye söylenmiyecek mi?
Böyle güzel annadabilirsen sende söyle...
Sağ ol USTA