Daüssıla 1-Kırkküsur Yıl SonraŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 1970 Yılı Ekim ayının son günü, köyden kasabaya gelip,
ortaokula başlayalı fazla olmamış, on yaşımdayım.. tabi köyden ilk çıkışım. kasabada yapayalnızım dolayısıyla özlüyor, merak ediyorum köyümü, köylümü cebime atılacak 25 kuruş beklentim de var.. başımın okşanması, “Allah zeyin açıklığı versin” duaları da cabası, bir şekilde köylülerimizin uğrayacağı yerlerde olurdum.. hürmetle ellerini öptüm.. bu defa o beklentim karşılanmadı, köyümden kasabaya göçmüş benimle ilgilenen akrabamız Osman Dayı ve Asmalı Kahvenin kaldırımında oturan komşu köyden biri, bir de tanımadığım beyaz saçlı, zayıfça bir adamcağız.. “takavidimiş”?.. buyurun “-demek sen bizim Döndü Bacının Hacı’nın oğlusun ha! ! ! baban senin kadar ya vardı, ya yoktu benim hatırımda” “-hinci garşından geşse tanıyaman” “-belki o beni bilebilir de” “-adını dersen tanır da, değilise nerden” “-valla ben bile tanıyamadım bizim olan, .. ıcıcık bilecen, siman “Hasan Dayım” deyip duru emme, aklıma ğelse ya? gayfacı beni çağırınca “hıhhn” dedim. ıramatlık dayımın sureti..! gerşi o bireş tıtnazıdın, yüzünden gan fışgırıdın emme siz mamir olunşa bireş solgun zayıfcasınız.. bi senel gelmiş dediler eme getdikden sonura bi ta görmedim seni” !! “-bil bakalım İbirem, bilebilecen mi bakalım bu emmini” “-ben amcayı hiç görmedim ki! ” …….. “-bizim köylü len ha gabicik ha!”” …. “-eyi de ben köye kaç yıldır hiç gelmedim ki ben köyü unutmuşken” “-ha gapberif ha! ben bile bilemedim töbossun huncucuk çocuk nerden bilsin” “-tah(m)in etsin bi bakalım” …….. “-Bobuş Emminin Osman mı? ” “-..ı ıhh” “-Hacı Mamıdın Memet” “-Çil Murad” “-Kara Bayramın Iramazan” “-Hamitçiğin kardeşi hani gardiyanımış” “-Hasan Alinin Bolat” “-Aynının Hasan” “-Yabır Hasanı Yabır Boladı” “-Fadımanın Selattin” “-Genç Amadın Ramazan” “-Feyzullahın Doğan” “-Mükerrem” “-Nazım” “-Halis” “-Mustaddin” ….. “-Mustatdin kim? ” “-gavıra getdi okumaya deye gediş o ğediş” “-demek onnar da gelmeyoru yıllardır öyle ya” … “-emme hala esameleri okunuyoru” .. “-bizim esamemiz bile kalmamış” ………….. “-aaah ulan ahhh! anasını satdımın, ne günah işledik bilmem ki feleği baya, gücendirmişiyin’ belli değilse; … benimle ne alıp-veremediği var ki fırlatıp atmış bizi, gurbet ellere her birimizi bir yerlere, harabolmuş evyerimiz kayıp olmuş esamemiz, oğlumuz-gelinimiz, kızımız damadımız, torunlarımız yolumuz düşse nereye varırız, ?!! gerçi hangi kapıyı çalsak, olur buyur edenimiz ammaaa, ila ki birbirimiz… komşularım, akrabalarım.. beni tanıyan yoktur da tanıdıklar;? yeğenlerim? hiç birini bilmem, tanımam gelemedim, onlar da aramadılar, sormadılar ben de onları görmedim, sahiplenemedim şimdi onlar bana sahip çıkmasalar çok görmem, darılmam umarım bana kucak açarlar..” |
“hıhhn” dedim.
ıramatlık dayımın sureti..!
gerşi o bireş tıtnazıdın, yüzünden gan fışgırıdın emme
siz mamir olunşa bireş solgun zayıfcasınız..
bi senel gelmiş dediler eme
getdikden sonura bi ta görmedim seni”
!!
Mukemmel lehceli anlatiminiza hayran kaldim
Tebrikler