Acılaracılar yaşıyor beni yapışa yapışa üstüme birazdan güneş doğacak dese gökyüzü eriyecek kar değil ki nasıl bir zamkla yapışmış bu acı içime dek sıvanmış kollarımın kolu yok ki çeksin alsın ellerimin elleri sevgilimin gözleri güneş hiç eskitilemeyen bakışları Tanrı buyruğu sevgi terinde ışıldıyor işçi emeği acılar aşıyor beni gruzi patlaması, çığ felâketi örtmeyin sevgilerin üstünü güneş görsün elleriniz kim çiçek isterdi sizden? 06. 03, 1992 / Nazik Gülünay |