Ne çok oynar insan, kendiyle
Ara sıra kendime gelirim,
Fazla oturmam, kalkarım, Kendime uzağımdır, yorulurum, Yine gelirim, Pek de suratsızdır, ‘Ayıptır’ der, gelirim, Yine fazla oturmam, giderim, Sonra yine gelirim. Ara sıra kendimi de bilirim, Bilince şımarırım, Kendini bilmez olurum, Haddimi bildiririm, ‘Bildirmek yetmez’ derim, unuturum, ‘Kendini bil’ der, Yine bilirim. Ara sıra kafayı yerim, Sonra kusarım, Toparlanıp sabrımı zorlar, Yine yerim, yine kusarım, Dokunduğunu bilirim, Yine yerim, Yine kusarım. |