Kurtulamıyorum...

başkası olmak istedim hep
sokaktaki bi başkası
aynası olsun ellerimin
dilimin
bi başkası...
kurtulamadım kendimden
gölgeler yaratın ve zaptı bedenime düşen
akışları durdu yarınlarımın, yüreğime bakışları...
yeltemleri yok aşkın ufuklara götüren
yok artık sevdaya sevişen
kaldımı ardı baharın,
kalırım bende!

...
kurtulamadım
hisse satıldı bir hisse!
ürkmedi bile masumu çilli yanağın
o bilir mi? sandı mahalli
o bilirdi halbuki!
kim bu karanlık? kim bu hayal?
konduramayan kim dalına düşlerini?
ötede beride bir evde
toplumun
kaldı hayali
çoklukta bi yalnızlık diledi hep
çoklukta tekliği
ya ya
çoktu sanki

...
sığ dı belki
çok sığ
o kendini derin mi derin sandı!
vur vur vur inlet!
kendine gelsin bu fücur
olamadıklarını denedi bedenine
yaşı yaşlı
gözü yaşlı
ayyaşlı sohbetlerin demini çoğalttı
nerde ilim
nerde fen
korktu kaçtı
ama kurtulamadı dumanlı caddelerinden
arınamadı
kirlendi
kaldı
...

o zaman ki
soysun tüm varlığını yobazlığın en sır hırsızlar güruhu
doysun asırlar bu ne illet zalimliğe
salsın benliklerini hayallerinde hayalci birine
koysun yumruğunu öyle cesaretten ki taşına
kurtulsun dünyanın varislerinden ve dilesin en kadim sonsuzluğu...
kurtulamıyorum!
bari
sen...

sen
kurtar kendini...