tenha yel değirmenlerinin
sihridir beni saran
ılık bir güz akşamı
uzun yolculuklardan döndüm ıkaros
çiçeklenmiş o mavi kıyılar
sen yoksun yel değirmenleri tenha


laterna çalıyor genç sevgili
dingin mavi limanlarda
eski fenerleri sönüyor şehrin
dudaklarında aşkın denizlere çağrısı
aşkın dehlizlerinde yitip giden biz miyiz
sen yoksun yel değirmenleri tenha

mavi yaseminler sokağında bekliyorum seni
yalnızca el sallanan garlarda
hiçliğin tadında
hüznün gülümsediği yasemin kokulu akaşamlarda
pus gövdem sürükselem seni maviliklere
tunç atlar dizginlerinizi sancılarla bilesem
sen yoksun yel değirmenleri tenha

ne yana dönsem yorulmuş gemiler
ne yana dönsem kale zindanında gizemli kediler
ne yana dönsem iva andriçin lanetli avlusu
sen yoksun yel değirmenleri tenha

düş ülkesi uzak bize ikaros
bal mumu kanatlarımı güneşler eritti
laterna çalıyor eski zamanlardan sevgili
Baudlaırenin kavun acısı yalnızlığı anlattığı kentlerdeyiz
sen yoksun yel değirmenleri tenha

saygın kanatlarım hiç olmadı
vişne çürüğü hırkam melon şapkam
rüzgarların savurduğu eteklerim
hep yalnızlık kokardı ekose şallarım
yel değirmenleri
rüzgar bu aşkı döndürdükçe
yaşayacak denizlerimde laterna çalan sevgili
sen yoksun yel değirmenleri tenha

Ömriye KARATAŞ
04.01.2016