kırmızı kentin dudaklarına yağmurlar düşüyor
kuğuların dansında ahenkli aşklar
loş katedraller
eski şehir meydanı
prömiyeri yapılmadı bu aşkın
obeliksler gibi dikmişler seni kalbime
dehlizlerimde mozartın bir fogot ezgisi
ah valesi kayıp aşklar
kim karşılayacak bizi
figaronun düğünüyle
karl köprüsünde

armonileri yitik kalbin ezgisinin
fagot çalan kız
prag efsunlu
prag yağmurlu
altın şapkalı kulelerden
milena jejenskayı çağırmalı
ah valesi kayıp aşklar
kim karşılayacak bizi
slavya kahvesinde
nazım hikmet şiirleriyle
petrin kulesinden attım hayallerimi

kırmızı kentin dudaklarına yağmurlar düşüyor
tramvaylar geçiyor düş ülkesinde yalnızlığımızın üzerinden
aşklar ah gerçeküstü aşklar
şehrin rastlantısal güzelliklerinde dolaşıyor bohemce
flüt ezgileriyle
slavya kahvesinde
aşklar efsunlu
prag yağmurlu

gümüş kanatlı melekler düşüyor geceye
gönderilmeyen bir mektup milena jejenska
nisan yağmurudur aşk geçer diyor
barok kubbelerden seslenen yağmurlu sevgili
çiçeklenmiş bak vlatva nehri aşkın büyüsüyle
saçları saman sarısı bir ayrılık masal şehrin rüyası

genç adamlar bırakıldı
dumanlı şarap mahzenlerinde
kırmızı şallı kadınlara akustik yalnızlıklar söylendi
lejyonerler köprüsünde bekledi
birbirini genç sevgililer
meydan saatlerinin önünde
yüzyıllık bekleyişlerle
sararmış barok çekmecelerden mileneya gönderilmeyen mektuplar
yağmurlu bir güz akşamında
kafka ince boynuna buseler bırakıp gidiyor ah milena
kent yalnızlığına karışıyor küçük aryalar

böyledir işte milena
ırmaklı kentlerin kederi
yarı çıplak gövdelerde
yalnızlıklar sarıverir benliğini
saçları önüne dökülmüş
aşkların kısa dans şarkıları biter ansızın
kırmızı şallar takan kadınları prag baharlarında kim tamamlar ah kafka
ölümcül yaralar aldık aşk mektuplarından
ah valesi kayıp aşklar kim karşılayacak bizi
senfonik susuşlarda

yağmurlu bir prag sabahında
goethe kahvesinde gitarınla
bir john lennon şarkısı
çal öyle git
petrin kulesinden hayallerimi attım
ah milena
efsunlu mektuplarını yaktım
aryalar söyleniyor
slavya kahvesinde
vltava nehri
pragı ikiye bölüyor
elbeye ulaşıyor çığlığın
barok yalnızlıklarda
keyfe keder kararmış bir efsun

Ömriye KARATAŞ
03.01.2017