akrostiş firar"Gördüğün yerde sarıl bana.." sen susunca zihnim darmadağın oluyor çaresizlikten kalbimin kiri dağ boylarına özeniyor, akl-ı firar.. ayaklarımın titrek telaşı gecenin ardındaki sıcak gülüşe kanat çırpıyor durmaksızın.. sonra yüreğimin yankıları uğulduyor kulaklarımda.. zaten ne zaman dokunmak istesem ellerine parmak uçların kalbimi yakıyor.. sensizliğe uyandığım her sabah fütursuz yağmurlar karşılıyor gözlerimi.. ben hep sana ağlıyorum aslında ve o vakit şehadet getiriyor kalbim, besmeleyle yıkadığım aşkıma.. aklıma düştükçe iklimsiz kelimelerin alnımın yazgısı kadar, boğuluyorum ağırlığımda.. saçlarımda gezen günahlarıma tövbe ediyorum sonra.. ve hayalin sürülüyor ya ruhuma bin günahın içinden geçiyor yüreğim.. cehennem ateşinde kavrulurken dudaklarım ecel yine teğet geçiyor şah damarımı ölemiyorum.. bakışlarım bile küskün bu aralar bana.. sen de bilirsin hem, gözlerinin gurbetinden nasıl korktuğumu içimde çığlık olan susmaların, okyanus barındıran sonsuzluğunu.. ..... susmalıyım ben yine ki, tespih taneleri şahitlik etsin Araf’ın dahi g’özünden düşen kalp hıçkırığıma.. üstelik cinnet geçirmişliğim de varken avuçlarımda susup beklemeli kalbim, bir gün benim olacağının umuduna.. emel güneysu |
Şiirde yaşayan duyguları duyarak yazmak yüce gönül işidir…
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…