Yokluğun Hatırlamak İstemediğim Kadar AcıymışYüzümdeki çizgiler kadar sevdim seni Gün gün çoğaldın yani Bazen okyanus olur taşar Yüzümdeki her çizgiden gönlümün derinliklerine gözyaşlarım. Yine bugün her zaman ki gibi cam kenarındayım Hani şu sokağı gören balkon tarafındaki Şimdilerde ağzıma bile sürmediğim tadını unuttuğum Çay muhabbetleri yaptığımız balkon belki... Gözümün bakışında saçımın arasında taşıdım hayalini Hiç bir resim senin kadar güzel değildi Ve hiç değmedi saçlarıma başka bir el Ne kalabalık sokak Hiç birini tanımıyorum ama hepsine bakıyorum işte En son ne zaman yürüdüm acaba o kaldırımlarda Neden şu köşe başına takılır bazen gözlerim? Gümüşe boyandı içimdeki tüm maviler Gözlerim geçmişin aynasında senli benli düşlerde çoğu zaman Özlemimi dile getirecek kelime bulamıyorum Kekeliyorum çoğu zaman konuşurken Adını unuttum... Kendi kendime gülümsüyorum bazen Bugün ne yapacaktım acaba derken Kendine faydan yok otur oturduğun yerde sokağı izle diyorum Bazen bu ev yabancı Etrafımda koşuşturan küçükleri bile tanımıyorum Ama sevgiyle bakıyorlar gözlerime Diyorum galiba onlar canımın canları... Genelde bu cam kenarında oturuyorum işte Beklediğim yok. Köşe başında bir silüet beliriyor bazen Kömür gözlü... Tam köşeyi dönerken kaldırıp başını bakıyor balkona Benim beklediğimi biliyor. Bembeyaz kelebekler yolluyor yüreğime kapkara gözleriyle. Böyle zamanlarda sol yanımda inanılmaz bir sancı Adının ne olduğunu unuttuğum duygular nasıl coşuyor gözyaşlarım Her bir çizgiden çağlayan olup akıyorlar yavaş yavaş. Nefesim sıkışıyor... Kalkıp kapıya koşmak istiyor ayaklarım. Yokluğun hatırlamak istemediğim kadar acıymış İyi ki unutmuşum kendimi Unutmak böyle zamanlarda güzelmiş.... |
UNUTMAK İSTEMEDİĞİNİZ ANILARINIZ BOL OLSUN DİYORUM
SEVGİLER YOLLUYORUM