GELmümkünse birlikte olalım temizleyince sokağın ateşini o eteklerin kızılca kıyamet tutuştuğu yerden yetinmeyelim duayla cennetin sofrasını buraya kuralım nasıl yaklaşalım birbirimize gözlerimizin birini kapatmamız gerek başından ateş fışkıranları unutup cenderede bırakıp gelecek günleri sonra çocuklara nasıl kıyalım gözleri bir ev hayvanı kadar masum bakan öyle kolay değil huzur içinde oturmak masaya ikimizin içine de işlemiş sadece katilin olduğu bir yoldan geçiyor olmak artık ölümler Allah’dan değil, kuldan dev bir kukla oynatıcısının elini ne yana çevirdiğine bağlı ölümümüz artık şehit masalları da işe yaramıyor ölenler sıradan suçsuz insan gel karşıma otur diyorsam boğmak için yalnızlığını sıradanlığın farklı bir resim çizeriz belki devi asarız insansızlığından köpek bile yalamaz yüzünü ne olduğunu anlar da o denli kendimizi düşünmüyoruz yalnız bizim için söylemiyoruz şarkıları hep yanımızda oturan bir doğulu var doğudan tüttürülür önce duman sonra bulur İstanbul’u hep içimizde dilleri töreleri evleriyle aramıza derin kara bir çizgi sınır çekmek isteyenler var!.. gel yanıma otur istersen sokağı okuyalım.. 12. 12. 2016 / Nazik Gülünay |
İstanbul kalbimiz tek vücut vatan
Verin cezaları,ipi ben çekem
Kan gölünde sizlersiniz tek batan
Rahmet deryasına yattı şehitler...
Yüreğinize sağlık canım...Gaflet uykusundan uyan bak ,hain terörleri lanetliyor acı çektirerek idam..idam...idam...Dua ve sevgimle
NE MUTLU TÜRK'ÜM DİYENE!...