AÇ ( ÇIĞ) LIK ÇOCUKLARI
ne isterdim biliyor musun sevgili/ kaptan olmak
gros ton yük ağırlığında uzun yolculuklar uzak ülkeler düşleyen ve uzamda ve zamanda yeri olmayan sınırları çizilmiş ülkelerin sınır delen limanlarında korsan gemilerinde bandıraları yok sayan insan olmak isterdim dünyanın en karışık melezinden peydahlanan... liman sığıntısında sarhoşlamış fahişelerin, kıyıcığında duran pezevengin tarihin dipsiz çöplüklerinde satılık ve bizden atıl kalan sattığı tüm değerlerin pazarlığını yapardım, ne varsa sermayemden kalan saçlarına ak düşmüş, yüreği tekleyen ben belirleyicisi olabilseydim yaşamın uzun koşunun yorgun adımlarında,sorgucusu olmaktayım yaşadığım zamanın Toroslardan kar kalkmamışken daha ve delememişken henüz Kan derenlerde insanlık tohumları/ ekilmemişken Haymana ovasının sarı başak buğday tarlalarına, sapana duran ak göğüslü kadınların, emzirdikleri bebenin yutkunmasına imrenmektedir/ " afrika’da aç(çığ) lık çocukları! " Varsay ki yokuşun inişe denk düşen yerindeyim, onulmaz ruhsal haletiyem Hafıza-ı beşer zamanların mahpusluğunda, sevişebilme ihtimalim yüksek içgüdüsel azmaklarda tamamlayan düşleriz kendimizi/ velhasıl aşk topraktayken kırılmış sevdayı kazan kazmanın sapı görece teorilerde kapmışız gudubet haz alma sanatını bütün kötülüklerin anası; üzüm eziği akşamlarda sarhoşlamış posalanmış artığımızı Uzak deniz dümenlerinin iz düşümüne yasaklanmışım Ekmek kavgasından öncesine düşsede tarihsel yanılgılar biletsiz yolculuklarda umuda çıkarma yapmışım yok ki isa’nın mucizesinden faydalanmışlığım çoğalıp bölüşülecek ekmekten henüz nasipte almamışım. sabır romanları yazanlar geçiyor yoksulluğun üzerlerinden ...... üretilen buğday ................dönen çark umut satan çocuk ve kainat/ lütufkar tanrısal duruşa denk düşüyor insancıl mucizeler tez, tez, tez... anti tez, anti tez eşittir sentez bir kerecik olsun çözelim be sevgili! varsay ki bir indirip bir kaldırıyorum kolunu, işci tulumu sevdaların sınıfsız, sömürüsüz uzağındayım ekmek gailesinin bütün üretim aygıtlarının çarkını döndürenim insan olduğumun bilincinde, üretken zamanların atardamarıyım tüm düşlerimizin gerçek yalınlığında, mülkiyete dayalı sevdaların uzağında sana durmuşum. sahi nerdesin? Umut/ Zamanı delen şiirler |
Uzak deniz dümenlerinin iz düşümüne yasaklanmışım
Ekmek kavgasından öncesine düşsede tarihsel yanılgılar
biletsiz yolculuklarda umuda çıkarma yapmışım
yok ki isa’nın mucizesinden faydalanmışlığım
çoğalıp bölüşülecek ekmekten henüz nasipte almamışım.
kutlarım kaleminize sağlık