Asude bir vedaGöğsümde ta şuramda soğuk ve gri bir mevsim üşümek hiç bu kadar üşütmemişti içimi Roze dostum gerçekten öldün mü...? Gözlerimin şahitliğini reddediyorum topraktan yükselen toz bulutlarını görmediler adının bir tahta parçasından zikredilmesini de reddediyorum iki tarih arasında kaybolan ömrünün hiçe sayılmasını da reddediyorum ağlayan çocuğa söylenen o kallavi yalanı sözüm ona yeni evin orasıymış artık orası ... orası yokuşun başındaki evine hiç benzemiyor Roze dört bir yana koyduğun beyaz bibloların yok senin zehir zemberek çayın benim sütlü kahvem yok deli bozması şakalarımız dolup taşan kül tablamız uzun parmaklarının arasına sıkıştırdığın sigaranın dumanı yok bir nefeste kurduğun bir kaç cümlen yok kahredici sessizliğinle yine çok konuşuyorsun demeye yüzüm yok ölümün peçesini takmış ruhsuz kadınlar var ve ağlamanın hiç yakışmadığı suçlu adamlar ablasının göğsünde senin kokunu arayan sarı saçlı küçük kızın var bir de baban var Rose hiç utanmıyor dağ gibi taş gibi ayakta durmaktan hiç utanmıyor babacılık oynamaktan ben de hiç utanmadım onu olduğu gibi yok saymaktan ...ama sana hakkımı helal ettim o soruyu tam üç yüz kez cevapladım her defasında içimden çünkü gücüm bitmişti çünkü çok gücüme gitmişti seni sensizliğe uğurlamak bu yüzden nerde şimdi diye sorunca o çocuk nerde şimdi dedim ben de nerdesin Roze... |
Kutluyorum.,sevgilerimle.
Hülya demirbaş tarafından 9/10/2023 12:10:26 AM zamanında düzenlenmiştir.
Hülya demirbaş tarafından 9/10/2023 12:11:27 AM zamanında düzenlenmiştir.