Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Esmer Yaralar
Tsukuyomi
5,0 / 21 kişi ·26 beğenme · 10 yorum · 1253 okunma
 Esmer Yaralar
Gülüşünde esmer yaralar saklı kadınlar tanıdım.
Oturdum dünün ayak sesleri boyu buna şiir yazdım... İçime bak diye bağırdı biri içimde Tren rayları saklıyorum ben K/ömür yüklü trenler geçiyor geceler boyu Esmer kavruk madenciler Ölü, esmer ve kavruk madenciler kazma vuruyor Sabahtan akşama Akşamdan sabaha İçime bak ve dağıt Ve dağla Ve affet bizi Bizden geçti... Tanrıyı unuturken Dilimde öfkeli çocuklar büyüdü küfredebilmenin inanılmaz rahatlatıcı olduğunu keşfettiğim ilk gün .ruspu çocuğuydu evin sokağın şehrin Ve aklın duvarları Annemin gülüşüne yaslanıp yaşlanırım diye düşündüm umutla Geçti dünya üzerimden apansızın ve ahlaksızca Sürdüm tahta atlarımı cadde boyu heyecanlı kalabalıkların arasına Herkes evine dağıldı sonra Evli evine köylü köyüne yaralı yarasına sarıldı kaldı orada... Ağladım Güldüm Tütün kolanyası ısmarlardım bazen Yeni traş edilmiş suretime baba kokar diye. Kestim yüzümü itinayla jiletin değdiği yerden sandılar sızımı Öpüşünün değdiği yerde başlayıp bitiyordu ihtimaller ve ihtilaller zinciri... Gülüşünde esmer yaralar saklı kadınlar tanıdım ve sevdim Bildim ve inandım sonra Tanrının kuşları ve kadınları arasında bir sırdı bizi özgürleştirip parmak uçlarımıza değin param parça etmek... Çingene bir hüzünle sevişiyor artık ağzım göğün altındakilerle Göğün üstündekiler ezdi geçti zevkle çocuklarımı... |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Esmer Yaralar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
serdar san
6 Ekim 2016 Perşembe 19:48:49
Annemin gülüşüne yaslanıp yaşlanırım diye düşündüm umutla
Geçti dünya üzerimden apansızın ve ahlaksızca Sürdüm tahta atlarımı
cadde boyu heyecanlı kalabalıkların arasına
Herkes evine dağıldı sonra
Evli evine
köylü köyüne
yaralı yarasına sarıldı kaldı orada....................tebrikler değerli yürek
Geçti dünya üzerimden apansızın ve ahlaksızca Sürdüm tahta atlarımı
cadde boyu heyecanlı kalabalıkların arasına
Herkes evine dağıldı sonra
Evli evine
köylü köyüne
yaralı yarasına sarıldı kaldı orada....................tebrikler değerli yürek
Rampaların Ustası
27 Eylül 2016 Salı 23:29:41
"küfredebilmenin inanılmaz rahatlatıcı olduğunu" kırkından sonra kırklarca kırıklarıyla kavramış olarak mis gibiyim biliyor musun!
Utandım Allah'ı unutmuş olmaktan sonta ama olsun. Küfretmek cinayetten iyidir bazen...
Şiir ise cinayet aletinin en paslı hali...
Utandım Allah'ı unutmuş olmaktan sonta ama olsun. Küfretmek cinayetten iyidir bazen...
Şiir ise cinayet aletinin en paslı hali...
Dilimde öfkeli çocuklar büyüdü
küfredebilmenin inanılmaz rahatlatıcı olduğunu
keşfettiğim ilk gün .ruspu çocuğuydu evin sokağın
şehrin
Ve aklın duvarları
Tebrik ederim güzeldi
küfredebilmenin inanılmaz rahatlatıcı olduğunu
keşfettiğim ilk gün .ruspu çocuğuydu evin sokağın
şehrin
Ve aklın duvarları
Tebrik ederim güzeldi
Şiir yazmak yürek işi, kutlarım içtenlik ve saygı ile...
Eyşan Deniz
23 Eylül 2016 Cuma 15:36:46
Bazen kaybolmak istiyor insan.
Yokmuş gibi, hiç olmamış gibi, hiç yaşamamış gibi.
O kadar çok yara alıyor ki hayattan, yeni bir çizik tüm vücuduna sancı sinyalleri yolluyor, yoruluyor insan.
Boğazına kadar hüzne batmış bir gemi oluyor beden.
Nefes almak zor.
Yaşamak daha da zor geliyor.
Yerle yeksan olmak istiyor bazen insan.
Kimsenin sesini duymak istemiyor,
hele ki sevdiklerini kendinden uzaklaştırma çabasıda başladı mı;
işte korkulur o insandan o saatten sonra.
Çünkü hiç bir şeyi kalmasın diye uğraşır o insan.
Geride bırakacak bir şeyi kalmadığında ise gidiyor sayılmazsın hatırla.!
Ölüm çoğu şeyi örtbas edebilir.
Ölüm çoğu şeyden seni gizleyebilir.
Ama ya acılarda kalıyorsa ruhta.?
Bu ikilemi yaşıyor olmak garipsenir,
oysa kaybolmak istiyor bazen insan...
İki kelime edilmeli belki sevgiliye, belki canından bir taneye;
hep gül, gülüşünü kaybetme seni izliyor olacağım diye..
"Gülüşünde esmer yaralar saklı kadınlar tanıdım ve sevdim
Bildim ve inandım sonra
Tanrının kuşları ve kadınları arasında bir sırdı
bizi özgürleştirip
parmak uçlarımıza değin
param parça etmek..."
Çok güzeldi şiir,
Eyvallah şair...
Yokmuş gibi, hiç olmamış gibi, hiç yaşamamış gibi.
O kadar çok yara alıyor ki hayattan, yeni bir çizik tüm vücuduna sancı sinyalleri yolluyor, yoruluyor insan.
Boğazına kadar hüzne batmış bir gemi oluyor beden.
Nefes almak zor.
Yaşamak daha da zor geliyor.
Yerle yeksan olmak istiyor bazen insan.
Kimsenin sesini duymak istemiyor,
hele ki sevdiklerini kendinden uzaklaştırma çabasıda başladı mı;
işte korkulur o insandan o saatten sonra.
Çünkü hiç bir şeyi kalmasın diye uğraşır o insan.
Geride bırakacak bir şeyi kalmadığında ise gidiyor sayılmazsın hatırla.!
Ölüm çoğu şeyi örtbas edebilir.
Ölüm çoğu şeyden seni gizleyebilir.
Ama ya acılarda kalıyorsa ruhta.?
Bu ikilemi yaşıyor olmak garipsenir,
oysa kaybolmak istiyor bazen insan...
İki kelime edilmeli belki sevgiliye, belki canından bir taneye;
hep gül, gülüşünü kaybetme seni izliyor olacağım diye..
"Gülüşünde esmer yaralar saklı kadınlar tanıdım ve sevdim
Bildim ve inandım sonra
Tanrının kuşları ve kadınları arasında bir sırdı
bizi özgürleştirip
parmak uçlarımıza değin
param parça etmek..."
Çok güzeldi şiir,
Eyvallah şair...
Şiiriniz bütün olarak çok güzel..
Ama beni en çok etkileyen bu dizelerdi.
Öpüşünün değdiği yerde başlayıp bitiyordu
ihtimaller ve ihtilaller zinciri...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.9.2016 12:32:04
Puan
: 105.0 / 21 kişi
Okunma Sayısı
: 1253
Yorum
: 10 yorum
Beğeni
: 26 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Bu çok iyi, zaman laylaylom işi değil. Böyle acıtmalı insanı...