Sarı rengin yayıcısı
sarı bir gökkuşağı çizip
Eylül’ü terk edip...
Kasım’a merhaba demek isterdim..
hazan dolu Ekim’e şiir yazmamışken yazılmamışken...

hiçbir eşleşmenin olmadığı renklerle
o taşları dizen babamında
hatta annemin beni doğuruşunuda...

çizdiğimiz mükemmel bir resim
gülsün seçtiğim tüm çiçekler

buruşmuş sarı otlardan
bir kardelen çiçeği duyarsızlığıyla
bakıyor çocukluğum
ayaklarımdaki ökçe
beni yükseltmiyor
yıldızlara bakmak için...

Hiç bıkmayacak anılarla kaplıyım ...

kendime bakıyorum
hediye edilen aynadan

Beklemek
kırılan bir dalda
ağaç sanmak, ağaç olmak
kurduğum salıncaklar çürüdü
beklediğim ağac’ ın dallarında.

bayım bu benim yangınım
her baktığımda aynadan kendime

acılarımı çizen özgün bir şair

resimlerinizinde
susmaya niyeti yok...

beni artık sevmeyin
tuza yatırdım gönlümü...