Bir Ekinos Döngüsü
Uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum.
Soldu bahçem onu görememekten... şimdi ne yapıyorsun deseler Şiir yazarım. kimsenin duymadığı bir ses... O adam sahte ellerinde öldürür ya geçmişi tuzla dokundu tutamamak başkasına yeniden yenilir miyim gözbebeklerimde eski bir korku... Su verdiğim çiçek. Başkasına soyundu. bir kaygı gecesi öykümün ansız kaderdaşı... ZAMAN, sadece bizim akıttıklarımız tutamadıklarımız... seni anıyorum şimdi seni görüyorum, Hiçe sayılmış onca duygum artık konuşmuyorsun unutmuş gibisin unutulmuşta... güneş kaçtı gökyüzünden bulutlara takılı kaldı uçurtmalarım suskunluk içime boşalıyor seni çiziyor herşeye durmadan... ve bir can bir lila biliyorum beni uyandıracağını içimde sen canlanırken anılar mevsimi yaz ortası/ bir ekinos döngüsü gelecek misin... |