Bir şiirdir kuşların...
Bir sus konuşması
gözlerde kıvılcımlanan yeterince sessiz ağlıyorum kimse bilmesin yorganımın altındakileri bir pencere kapanışı gibi kilitli bir susmak oyunu kendi kendini yiyip bitiren ... Delirmenin vaktidir kuşların ölü uçuşlarını seyretmenin deli gibi boyamanın vaktidir hiçbir eşleşmenin olmadığı renklerle Galiba hiç beslenmedik biz yaşarken bembeyaz olduk ama temizlenemedik ciddi bir sakatlık geçirdi tutarlılık aşağı kata sakladığımız cinayetleri yok saydık yaşlandığımızda dualar okuduk korkarak gitiğimizde bizi sevecek cennet için. çoktan vazgeçtim ben ışıktan. En son raddede kemiklerim eğer kırılacaksa kırılır bir nokta gerek bütün bitimlere nede olsa sonsuza dek değil yaşamak. örümcekler besliyorum içimde üst üste yığınlarca... şiir arsızlıktır, bıkmaz bağırmaktan. şiir sakince küfreder ve bazen dilimle halolmayan ipeksi çözümlerin harf birleşimleridir. gözbebeklerimde eski bir korku bir kaygı gecesi ... |