Yağmur Yürekli ÇocuklarŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir gülüşe kaç cenaze sığdırır insan...!
Tam vakti geldiğinde durdurmak istedim dünyayı rest çektim kırmızı ışıklara karşı Çıkmaz sokakları delip caddelerine indim ruhumun Kıyıya karadan vurdum su tadı bıraktı gövdem anılarıma. Beyaz kuşlar tünedi isyan çığlıklarıma yutkundum bir rahmet okudum toz duman oluşlara... İki beliği beline inen küçük bir kız çıktı karşıma Siyah önlüğünün kırılan beyaz düğmelerine aldırmadan yürüyordu içine içine bastığı siyah rugan ayakkabılarıyla. Kendinden büyüktü okul çantası bir kaç sene daha giyer diyerek dizlerine iniyordu uzun forması Kanayan burnuna aldırmadan,çekiyordu içini cebinden çıkardığı üçgen bez mendili de kan içindeydi... o da bilmiyordu bu kadar dayak yemek neyin nesiydi şizofren bir annenin çocuğu olmaktı kaderi... O gün dipsiz derinliğin izlerini yazdı içine düğüm düğüm oldu vakti gecelerde. Söyleyemedikleri vardı,ömrü boyunca yutkundukları kıyamadıkları ayrıca; Ayakta dimdik durmayı onurlu duruşları öğretti yaşamın zorlukları O’na. Göremediği sevgiyi,merhameti acılara tutundukça öğrendi. Düştüğü ateşin külünü solumayı da... Kalemsiz yazıları sözsüz yazdı bazen göz yaşlarına Kitapsız öldürüşler ıpıslak gelse de dağılan sevinçleri toplayıp kondurdu dudaklarına saçlarının azatsız tutsaklığında... Taşa değse de tırnakları yürüdü çalılar arasından dikenlerden gül derdi sığındığı sayfalara Şahlanmış bir at gibi koştu yalnızlığına... Bereketli rahimde çoğaldı sırları giriverdiler kol kola fısıldadılar griye usulca... Yağmur yürekli çocuklara ödüldür gök kuşağını kaybetmemek var olan şeylerden acıdır bazen yok olan gerçek .. Sabaha köprü kurarken gece düş saatlerine misafirdi kalemim gün doğmadan önce. Tuttum kaldırdım çocukluğumu elinden bomboş kaldı hayatımın ana caddesi kimilerinin ki vızır vızır işlerken... ferda,ca |
1944 yılında Gazianteb'in İslahiye İlçesinin Fevzipaşa Bucağına bağlı Kozdere köyünde doğdu. İlkokulu dördüncü sınıfa kadar köyünde, dördüncü ve beşinci sınıfları İslahiye Merkez Cumhuriyet İlkokulunda, ortaokulu İslahiye Ortaokulu'nda okudu. Liseyi ise Gaziantep Lisesi, Afyonkarahisar Lisesi ve Adana Erkek Lisesinde okudu. Yüksek öğrenimini Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi'nde tamamladı.
Adana Devlet Su İşleri 6. Bölğe Müdürlüğü'nde 30 yıl Devlet memuru olarak görev yaptıktan sonra emekli oldu. Evli ve dört evlat babasıdır. 40 yıl Adana’da yaşadıktan sonra; 2002 yılından bu yana İstanbul'da ikamet etmektedir.
Küçük yaşlardan beri şiirle ve müzikle uğraşmakta, 23 adet basılı eseri bir o kadar da bestelenmiş güfteleri yanı sıra besteleri bulunmaktadır.
1992 yılından beri Ozan Dergisi'nin sahibi ve Sanat Yönetmenliğini sürdürmektedir.
NOT: İstemeyen silebilir...
MUSADE EDERSENİZ KENDİMİ TANITAYIM............................... Saygı ve Selamlar.