deyip geçelim
.
kuş topluyor dudaklarım ölüm, kuyusunu kazarken içimize bir mavi yolculuk bir tılsımlı geçiş dinlediğin bir başkası, söz; kendi kuyusunda boğulan su önce kendini yıkadı. savaşçıdır hayat, durmaya tövbelidir her yanı bela, destursuz gece ağzının kemiğinde, dilin ladesdir her şey aklında, kalbin uçurum kenarı ekmeğin tuza sevdalı, çoğalttıkların bir bir eksiktir bir sarı keder düşer gibi yere ağrıyor ayak parmaklarım sızısı güneşin yüzünde, kırılan dalı bir ormanın batıyor içime kadife sesli yağmurlarda bin ağıt kanadıkça yeşerdi ülkemin toprağı kıyılarımızdan başladılar vurmaya derinlerimiz maviydi gidenler, gelenlere yer açtı kerpeten açarken karanlığın gözünü görmek körlere kaldı sanki bilinse çözülecekti dünyanın tüm derdi şu annemin kızlık soyadı . |
ŞİİRİ BEĞENDİM...
.............................. Saygı ve selamlar..