Önce yansınlâf kalabalığı dar bir oyuktan geçiyorum dünya yıldız tozunu serpiyorum üstlerine at gözlüğü takanların en kırılgan yerimden çekiyorlar ayırmak istiyorlar tenimi candan kalmıyor yine de bu hır gür arasında şiir çiçeği sapsız durup bakıyorum çiçeğin yapraklarına nasıl koyu kırmızı bu kargaşa arasında içini çekerek büyümüş lâf ebeleri elemeden sözcükleri yığıyorlar şiir başlığı altına ağlamaktan gözleri şiş sokağın üşüyor içimde tomurcuklanan filiz tökezlesin isterdim şiir basamaklarına öyle çıksın odsuz söz önce yansın köz olsun sonra yaksın çırayı 11. 08. 2016 / Nazik Gülünay |
ayırmak istiyorlar tenimi candan
kalmıyor yine de bu hır gür arasında
şiir çiçeği sapsız
durup bakıyorum çiçeğin yapraklarına
nasıl koyu kırmızı
bu kargaşa arasında
içini çekerek büyümüş
Yüreğine sağlık Nazik
çok güzel anlamlı dizelerdi
kutluyorum yüreğini
Sevgilerimle