Mine çiçeğiyaptığım işlerden bir şey kalmayacak yarına ortalık derlenip toparlanacak yalnız diri kim anlamaya çalışacaklar aynı yerde tümör, aynı yerde tökezleme kimse sahip çıkmayacak ağıdına keşke yetinmezlik dürtüsü çekse kulağımdan o canlı tualin başına oturttursa düşlerim imza olsa, şiirlerim etiket alnım aysa açık ve doğal yollarla mavi mine çiçeğini uzaktan kim seçer tüm zamanımı çalacak, iğne kovuğuna girmeyen işler sorularımı çalacak, bir yavan tayın gibi konulacağım önüne, keşke gülen gözlerimi görseydin her yolun yanından ırmak akardı ayaklarını suya sokardı çocuklar bir zurna çalsa duvarımın dibinde, karıncalansa uykum helkelerini kapan suya koşsa telini sarmak zor zamanın geriye ah usum! bütün renkleri bir araya topla sen giydirmezsen çıplak kalacak resimdeki kadın kim görebilir uzaktaki yolcunun dileğini ya gül yazılıdır avcunda, ya yüzünde kara kömür belli ritimlerle uzakta davul sesi incinir yanında tül yapraklı çiçekçik, mavi gözlü mine çiçeği keşke adım adım varabilsem kendime.. 8. 01. 2005 akşam- Nazik Gülünay |
Hadi bu şiire gözlerinden öpüp yüreğimize koyalım.
Çünkü oraya layık.
siz çok iyi yazıyorsunuzdeğerli ŞAİREM
bende zevkle okuyorum. kutlarım...