BİTEN İNSANLIK
Adalet sorarsan var bizim köye
Hacısı hocası onu haps etmiş Darasıyla neti hafifken tüye Tamahkâr yaşlılar iman gasp etmiş Baharda yeşildi şu bizim bahçe Tarlası yukarda kesti suyunu Tespihi elinde iblise pençe Şu imanı kıtlar aşar boyunu Sulanan tarlalar kuru arazi Ne ekin ne bahçe ne de sebzelik Vicdani kıtlar insanlık marazı Şükürsüz doyumda bin bir özellik Tükendi insanlık yoktur akraba Kanın içse doymaz şu bizim çağda Kalbi kin hırs sarmış tam bir akbaba İnek dağa otlar bizdeki bağda Dedim Deza’m bu yaptığın haksızlık Hani kardeş idi babanla babam Olmayalım ele güne sakızlık Sıcak yüreğim olsun kışta aban Sulanan tarlada yeşermiş otlar Karşılığı tas ayran az çökelek Merhamet mahrumu imanı kıtlar Giymişler ateşten nefsanî gömlek Etmem hakkım helal,gel sür tarlanı Ya bostan ek ya ekin ya da yonca Yapmayalım çağda vicdan talanı Sevgi saygı olsun kalplerde gonca M.Sıddık SOLMAZ |