İnsan yitirdiği zaman sevdiğini, adını yağmurla buluta verir
Gözlerle gök arasında bir savaş başlar, geceler düşman
öyle ya biz, nehirle denizler arasında kurduk düşlerimizi
Fırtına karası hayaller kurduk, kapılıp gittik üzerine üzerine
Adımı ardıma yazdırdım, aklımı sana, kırgınlığı bana
İçimde bir şeyler var ama, ben kaderimi toprağa bıraktım
İki yokluk arasında, katran karasıyla ayrılığa inandım
Biz aslında çok inandığımız bir yerden kırıldık, yıkıldık
Belki bir süre yollarla sınandık, dönüp dönüp geriye baktık
Belki sıkıldık, belki sıkıldın, belki sanmıştın
Yanıldın oysa , ben sevgimin büyüklüğünde dağları yarattım
Yazlarımdan çıkıp kışlara karıldım, ısınıp güneşe çıkamadım
Yeter artık dediğim zamanlar oldu, hep keşkeler susturdu
Her defasında bir felaketin girdabına giriyor, dönüyordum
Sen bilemezsin giderken, benim neyi nasıl hissettiğimi
Eve dönüş yollarına içimden bir can bırakacakmış gibi
İntihar vakalarına özenir gibi, ölümü nasıl özlediğimi
Bilemezsin gözlerimdeki güzelliğin nereye park ettiğini
Anlamazsın sen, nasıl söylenir ki anlatamam ben, bilmem ki
Belki çok güvendik, belki unuttuk, belki çok söylendik
Hatırla sevgili, biz biterken göz gözeydik
Biz aşkımızın ardından, başın sağolsun dedik.






Penceremde yapraklar sarıya aşina, utanır baharlar
Gülüşüm vardı öfkelendi, sert bir fırtınayla sözlendi
Çok şey öğrendim, mesela bitti dediğimde, gitmeyi
Gitti dediğinde ise, bitmeyi öğrendim ben
Belki biz hep bitiktik, sanırım biraz fazla direndik
Sevdin mi sevmedin mi inan hiç bilmiyorum, bilememde
Ben hiç sormadan, kör ve yavaşça yaşayarak öğrendim
Biliyormusun, aklıma getircikçe seni çok alınıyorum
Sıra dışı düşlerimde beyaz melekler görüyorum
İçimde bir aşk var ama, mahşere bırakıyorum
Ağlıyorum, faydası ne bilmiyorum, biz hep böyleydik
Biz aslında başlarken hoşça kal demiştik.






Ben isminden bile yorulurken ölümcül sorgular var
Adresini soruyorlar şimdi, mutluluğu soruyorlar
Susarsam ben, konuşursam, sen yanacaksın biliyorum
Ezelden beri yanıyordum gerçi, adın ezel miydi?
Sen bilirmisin üzerimdeki ağırlığın seslerini
Sert bir kayanın neler yapabileceğini
Diri diri ezilen bedenim, kader miydi keder mi?
Her gece kalbime inenler neydi ecel miydi?
Biliyorum ki hüzün istilaya bırakacak yüreğimi
Uykularım gidiyor, şuursuzum, kusursuzdum
Yıldızım, ayım, hey benim karanlığım
Sen de öleceksin bir gün biliyorum, öl be
Öleceksen benim gibi diri diri git dünyamdan
Kim neyi hak ettiyse Yaradana havale.






En başından bugüne kadar
Hatırla sevgili, sorgula sözlerimi
Göz gözeydik biz
Biz aynı kalpte birbirimize
Başın sağolsun dedik.....................



...


BAŞIN SAĞOLSUN - Mawish Şiirleri - Mert Zafer Cansever