izafiufak bi şeydim çakıl taşı kadar ne o büyüdü sonra ne ben ikimizde deniz õzledik ağardık yerimizde zamanımız dar nerden baksan görünebilir bizim tuttuğumuz yosun başımızda hep bi siyah bulut siyah kaldırıp koymus göğün üstüne allah yağmur kadar olsaydım bi tirenin kuyruğuna takılırdım kenarından geçerdim babasız şehirlerin kapılarının önüne kırlangıç bırakırdım bi başına sağmış gibi kanatları terden sırılsıklam öyle ki tuzu karadeniz kana kana geçtim kıyısından |
Müthiş bi final
Sustum
...