Gamzesi yağmur yanığı,
gözlerimin daldığı nokta da konaklıyor aklım
pembesine keder asılmış gül misali
yaprakları leyla
dikeni kendine yara
bir gül dalı sayın beni
yakın kızıl rüyâların ortasında
diğer adıdır cehennem nasılsa kaderin
susmayın
bağırın
ağır
ağır
kırın gövdemden dileklerimi
sanmayın ki geçecek
sanmayın bitecek yokuşlar ayaklarımın altında


ki
ne çok umuttu karşı dağın ardı
ne çok gülüş ihtirastan kurumuş dudaklarıma
kesin biletimi artık yorulmuşluklarımdan
nasılsa hikâye yaşadıklarım anlamayana
nasılsa masal uzaktan bakanlara
gayrı kötürüm bir muamma



uzaklardı en çok gözlerime yakışan
en çok titreten bitkin kâlbimi
anlayın
dönüp dönüp kendime varamadığım
flu engelleri aşamadığım
nerde duracağımı bilmediğim bir çember hayat
bir garip hengâme
bir hazin nefes
bir tuhaf dönence


ve
asın beni kelimelerimden
cümleleri defnetme vaktidir an
huzur ile öleyim heyhât
s’ona dönüyor zaman..