BEKLE

glenay

31 beğenme · 16 yorum · 909 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

BEKLE

fırtınada dalları kırılan gül
kavuşacak eski canlı rengine
ayaza kesmeyecek geceler
bir meltem okşayacak yüzümüzü
bekle

kuru çay yatağında kökler bulacak birbirini
ne kadar kaçkın su varsa dağlarda
akacak bize doğru
yaklaşacak adım adım
soyulan utangaç tepeler
giyinecek yeşil örtüsünü
geri gidecek araçlar

bekle
yalan talan olmayacak inan
sevgi olacak herkesin en büyük sermayesi
ceplerine dolar yerine
çocuk gülmeleri konulacak
kartopu oynar gibi
kayar gibi kayıktan hayata
kayacaklar hiç bir pürüz olmadan

inan bana sevgilim
çöl uyanacak yağmurumuzla
kardeş olduğunu anlayacak insanlar
körebe yürümeyecek birbirine
çalarken barış çanı
etekleri tutuşmayacak annelerin
kayıp çocuklarına
dövmeyecek dizini

mavi gökyüzü
bizi bekliyor bak
tepelerin arkasında savaş olmuyor diyeceğim
yaşama kurulmuş dost salıncakları
başağa durmuş buğdaylar
sanki ilk kez doğmuş güneşin altında
sevgiyle salınmakta

elini uzatmaya gör
farkı olmadığını göreceksin
ne rengin, ne de ırkın
gülümseme her dilde aynı
aynı sevmek sevilmek

pencereleri güneşli
aydınlık günlere gebe
günler hazırlıyorum sana
zor olsa da on parmağı eşitlemek
bir saz hazırladım sana
bekle
teli özgür Türkiye
teli insan!..

03. 06. 2014 / Nazik Gülünay

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

BEKLE şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

BEKLE şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Celil ÇINKIR , etkili yorum yaptı.

4 Haziran 2016 Cumartesi 23:59:56

inan bana sevgilim
çöl uyanacak yağmurumuzla
kardeş olduğunu anlayacak insanlar
körebe yürümeyecek birbirine
çalarken barış çanı
etekleri tutuşmayacak annelerin
kayıp çocuklarına
dövmeyecek dizini

1947 yılında NOBEL EDEBİYAT ÖDÜLÜ'nü alan André Gide'in çok ünlü bir deyişini hatırlattı bana şiir

LOKAL=KOZMOS

Yani yerel= Evren.

Yereli anlamayan kainattan bihaber yaşar.

Yağmurun sesi de evrenseldir.
Etkisi her yerde aynıdır.
Rahmet zahmete dönüşmemeli
İnsanlar kardeş olduklarını asla unutmamalı
Canlıların bedenindeki organın herhangi birisindeki acıdan diğer organların haberdar olmaması mümkün mü? ASLA.
Ayakları altına cennet serilen anaları neden üzerler ki.
Ananın yavrusuna duyduğu acıdan daha vahim acı var mı dünyada?
Her kim ki anaların yüreğini her ne sebeple olursa olsun dağlarsa Allah da o kişinin hanesine acının katmerlisini düşürsün ki dersini alsın. Eyvah ben ettiğimi buldum desin.
Düşlediğimiz ve özlediğimiz dünyada yaşamak dileğiyle
Selamlar Nazik hocam