Yaşamak güzelher acı bir çizgi ekler ömre yıllar geçtikçe derinleşir çizgiler yol bulmaya çalışır güzel, umutlu bir gün bu oyuklar arasından bazen bir çiçek açar sevgiyle güler odanın içi perde kıvrımına düşer gölgesi gülümseyen yüzünün alır başını gider acı içimden çocukluğum geçer gamsız sanır beni görenler kimi gün güler gözlerimin içi dışa vurur kalbimin sesi her şiir bir sevdayı besler sanki gül dalında bülbülüm en güzel nağmeyi söyler öyle böyle geçip gider yıllar yaşanmış bir güzel anıdan başka ne kalır elimizde yaşadık dediğimiz hani derlerdi yaşlılar küllükte geçti ömür satın alınacak bir şey olsa almak isterdim gençliği ben de diyorum ki ne gördüm ki gençlikten hüzünlü birkaç sayfa arada bir iki mutluluk rastlantısı bir de yine de güzel yaşamak silerek derin acıları umut kaplı defterden.. 28. 05. 2016 / Nazik Gülünay |