Dopdoluyumağaçta filiz havuzda su dağda ateş insanda nefes sanki her şey benden benimle var oluyor istesem parmağımın ucunda döndüreceğim dünyayı evler bana dönecek yüzünü pencerelerde çiçekler gülümseyecek siz ölünce acı çeken yerde sürüklenen beden’ler benim bedenim yüzünüze tükürüldüğünde yüzü kirlenen benim çiçeklerle evlendirilip çiçeklerle gömüldünüz bir insan var mıydı baktım mezarınızda tek dikili taş benim arkamızda kaybolup giden bir sürü adam dopdoluyum insana atılan taşla ileriyi boğan insanla yok olan toprakla yiten ağaçla anıtla can la 12. 03. 1984 - 23. 05. 2016 / Nazik Gülünay |