ÇİLEK MEVSİMİ!!Gözyaşı işlemez oldu yüreklere akan kan Sevgiden maraz doğdu merhametse kuruyan bir ağaca döndü Yalan üstüne yalan duvarı örülüyor tuğladan Ah! Ellerimizde vişne bahçelerinden tetirinin bulaşığıdır geriye toprakta kalan!! İnsanoğlu ne masum yumuk yumuk Dünyaya gözlerini açarken Nereden bilebilirsin ki; Ekmeğin kölesi olacağını bilemezdin ki Gökkuşağı ile saraken annen yaralarını Ve yürümeye başladığında taşa takılıp düştüğünde acıyan dizini öptüğünde annen! Anlayamazdın kanatlarının cılızlığını Belki de hiç farkımız yoktu külüstür bir arabadan Koca devlet verdi annen gibi elinize ATAN!! Yıkılmış bir imparatorluktan sonra!! Körkaranlığa uçup gidiyor uykular Mevsimsiz bir mayıs akşamını sallıyor üşütüyor akşam yeli Ihlamur kokuları sararken dal uçlarını Bilemiyorum.. Dağlarda öbek öbek kalan karlar Eriyip her sabah! her akşam! Hangi toprağa süzülüyor ? hangi ırmaklardan geçerek denizlere kavuşuyor suyu!! Ah! İlkbahar yüreklim Çilek mevsimi geldi Bulutlar topluyor şimdi gökyüzünde ki mavi gülleri Uykusuz gecelerim demli çayım kahvem Umudumuzun salladığı güneşli beşiklerinde Büyüttüğümüz çocuklarımızı Nasılda kıyıyor kör karanlıklarda bir bir kahpe kör kurşun! Çalıp götürüyor bir bir insanlığı sevgiyi merhameti yeraltı mafyaları Söküp içini dışına getiyor memleketin Ve umutlarımızın belirsizliği yol bilmez iz bilmez geceler Bitmez mi ? Ne zaman doğacak ufka güneş!! Bağa girdim! Üzüm yok! Daha söylenecek sözüm yok!! Bende istiyorum artık sevdalı şiirlerin denizlerinde demir atmak!! Bu yam yam gecelere inat!! Geceler güne kavuştu ruhumda Senden başka hiç kimse yok içimde Yüce bir duygunun sevincinde RABBİM Bu gece dualarımızı geri çevirmesin ... Kandliniz kutlu olsun! Nurten Ak Aygen 21.05.2016 |