Nefes!!
NEFES!!!
Kırılmış defne dalları Eylül akşamından kalma yalnızlık ayrılıyor yapraklar doğup büyüdüğü daldan toprağa özüne kavuşmakta sonbahar renk renk kasım patları aldı katırtırnağı renklerinin güzelliğinin yerlerine parklarda bahçelerde hüzün çöktü sevdalı deli oğlan misali ağaçlara dağların omuzlarına uzak şehirler yerleşir gözbebeklerine iri yağmur damlası özlemlerinin nasıl da arar mayıs akşamlarının dallara basan kirazların gülüşlerinde güneşin kaçıncı doğuşu unutuldu.. köy bakışlım nakışlı dağlarım kurşunlar işliyor yüreciğine yüceliğine aklı şaşanın akıl sır ermez büyüklüğüne senide sonsuzluğu da bilmezler mi? senin yaratıcının verdiği nefes sayısı kadar yaşıyacağının................ Nurten Ak Aygen 24.11.2015 |
Şiiriniz; duyguların dili, sevgi şelalesinin sesidir...
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..