Billur Ses Son Nefes
. . .
Güzel insanın vesselâm Gücün kuvvetin sevgin Billur akar bakışından Nur damlarken sehere Çitlere konan serçeler Şımarır gülüşünden Ay eğer başını utanır Güneş omuzlarına biner Huzur evinin dört köşesine siner Rûhun nefsini yener Acısı diner Muhabbetini içenin Fesleğenler kokar el kaldırsan Kuşlar havalanır Sen göğe bakınca Maviye döner gri gök Yüreğini yoklasan Sesin kurak toprağa Efil efil yağan yağmur Rûha işler sözlerin Şiirin şarkın en güzel besten Bir buket gül karanfil desten Güvercin naifliğinde yürüyüşün Mesafeleri beri eder Bir kanat çırpsan ulaşır Uzak yakın Yorulsan bitse gücün Yetmese nefesin Tukense kalmasa tâkâtın Yeter heybendeki zekâtın Martılara yunuslara selam çakar Kıldığın teheccütlerin her rekâtın Ödülündür maverâda tüm sebâtın Yâşın kurun hasadın vede nebatın Açık olsun bahtın Yerine geldi bak ahtın Kutlu olsun tacın tahtın : Yunus Beypınar |