öldürmeyen yangınlarisyan ediyor düşlerim yine yüreğimde dudaklarımı kanatıp ısırsam da gözlerimin nemini hep ıskalıyorum ömrümün sol yanını.. ıskaladıkça hüznümle kavgalarımdan bile avaz avaz hayalin dökülüyor avuçlarıma.. aklımı çelen her şarkıda sesin giriyor vakitten içeri kalbimde aşkının yelkovanı dans ederken çaresizlik yine akrep gibi sokuyor benliğimi.. ahh sevgili işte tekrar başa sarıyor sensizliğe isyanım.. gülüşünün büyülü esintilerinde kaç kere kirlettim gökyüzünün mavisini biliyor musun.. kaç yıldızı katlettim gözlerimde.. kan kokan arsız gecelerin nefesinde kaç kez ağlattım nefesimi sensiz.. biliyor musun sevgilim boynuma geçirilen küflü prangaları yakıp yakıp kaç kez söndürdüm kızıl sabahlarda.. hem sen yandın mı ki benim kadar anlayabilesin, kaybedince her bir şeyimi senin ardından puslu gözlerimin kuytusundan süzülen sevgimi.. sevdin mi ki benim kadar görebilesin içime akıttığım kederimi.. bilemezsin.. ..... işte sevgili yine kaynıyor koynumda sensizliği giyinmiş öldürmeyen yangınların.. ya ben yakacağım hasretini ya da sensizlik kavuracak yüreğimi.. emel güneysu |
mükemmel ötesi,harika,muhteşem,vs en güzel şiir bu olsa gerek