Yalnızlığı Bul
yalnızlığı sordu
içinin güvercinlerini uçur pencerenin başında bekle gölgelerle oynayan yalnızlığı bul çoğalan sese cevap vermeye kalkma sakın uzaklaşıp gidecek rüzgar şehrin gürültüsü kalbine değip kaçacak gece yıldızlar ve sen yağmurunu dindireceğiz bulutların sevişerek içinin körpe dalıyla koyulaşacak ıslanmış kaldırımlar kuyular sıcacık sarılmalarla yeniden dudaklarımızda şarkılar devam edecek değil sular göğe çekildi dağlar öylesine büyüdü ki çıldıracakmış gibi duruyor sakinliğin küçük taşlar topluyorum kıyılarda kayalıklarda şakacı kuşlar başıma konup soruyorlar nerede kaldı niye gelmedi dalgalarla dalgalanan limanlar ağlayamadan susan çingenelerin sevinçli hüznü mavi gözyaşlarıyla bizi selamlıyor rıhtımdan uzaklaşıyor gemiler. |
son dize üstünde calisilmali
böyle bi siirde amatör duruyor
sevgiler