Su Paramparça
durgunluğunu izledim
attığın taşlar aya varıp geri geliyor bunu da göreceğiz duygusu genişleyip duruyor bağrında yalnız kaldığım saatlerde vuruyorum kayalıklara tekrar edip geri geliyorum yok olmak için dudaklarımda dudakların su paramparça abartıyorum galiba sevildiğini uçurumlardan boşluğa bırakıyorum kendimi bir çiçeğe dönüşmeyi umduğum anlarda bile kanat çırpıyorum nafile ben içinin gürültüsüne sindikçe kara bulutlu göğün hüznü oluyorum beni toprağına düşen yağmur kıl gülüşlerine sokulan gül kırgın suyun ilerlemesi tabi zelzele arzusuyla avunuyor rüyalar genişleyen göğsünü dinliyorum yalan dünyanın yaşadıklarımı sarıyorum anıya uyuşuk ayaklarımla onurlanıyorum sessizleşiyor günler ve derinleşiyor karanlığım seninle. |
Kaleminiz var olsun şair..Selamlar,Sevgiler şiir yüreğinize...