Ah Aleksandranasıl görmediler seni yüzünde yazılıydı oysa ağaçta kuşta evrende yazılı olan ayet yürüyüp geçtiler hiç yaşamamışsın, yaşamıyorsun gibi ağulu sözlerini yutmuştun, yutturmuşlardı Aleksandra sessiz kirpi görüntüsünde geçip giderlerken yolundan yer titremişti haksızlıktan kılı kıpırdamamıştı yüreği kibirle bağlı olanların Tanrı çevirmişti su yolunu onlardan da görmemişlerdi yine nasıl kül etmiştin ömrünü o geri adımların sahiplerine hanelerinde insan adı yazıyor mu demeden onlar günlerini çalarken umarsız ezilmişti ellerin yüreğin, beynin senden razı olmuştu peygamberler Hz Muhammet, Hz Musa temizlemişlerdi gönlünü içinde biriken kirlerden saf saf bakmıştın Aleksandra safına girmeyenlerin evinde yine aynı dram oynanıyor ah görsen Aleksandra kraliçe edasıyla yürüyorlar dünyada yoksul yürek taşıyamıyor bu ağırlığı dünya bu denli kor topu değil diyor yüzlerine ağdalı bir söz tüküremiyor ezgin kalbini topluyor önünden insan sınıfından saymadıkların bu kadar düşemez ki ah Aleksandra bu kadar küçülemez insan bu kadar... 09. 05. 2016 / Nazik Gülünay |
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…