Saburhane sokak
Anne
Ve bir merkez
Yürek makarasına dolanan duygular
Şiirde bir de derinlik vardı bana göre şair yaşadığı şehri kendi şehri ve kendi annesini hatırlatarak okuyucuyu yansıtmış bu derinlik mi derseniz evet bana göre derinlik bir de tanıtım yönü var.

Gençlik yıllarımda lisede okurken Saburhane sokağında arkadaşlarım vardı meşe ağacının
yanındaki kahvede buluşur kahvede masa tenisi oynardık saburhane gençleri biraz dayıvari idi ahilik geleneği ile yetişen Ahilik ne diye merak edenler olabilir eline diline beline sahip çık yazardı kahvede ki asılı çerçevede mavi renkli idi çoğu kapı pencereler Umudun resmini çizer gibi samimiydi dostluklar şimdi ise iki arkadaş bir yere olunca birbirinin yüzüne bakmıyor ellerinde telefonlar bu gün yolda giderken telefonla mesaj yaza yaza yürüyen arkadaşın önüne durdum gelip çarptı sonra bir de gülümsedi bunu buraya neden yazdım biliyor musunuz sokaklarda el ele tutuşanların sayılı çiftlerin nesli tükenmek üzere ve bu yorumla ölümüne aşkların gladyatörlerin şehrinde yaşayan biri olarak bir kampanya başlatıyorum haydi sokakta el ele tutuşarak yürüyelim. Şiir bizi nereden nereye götürdü Kutlarım.

Saygı ve selam ile.

annesini kaybetmiş biri olarak, içime dokundu güzel dizeleriniz
bu sebeple
"anne" denildiğinde, sızlar burun direğim
göz pınarlarım yanar, yanaklarımda seller
elim bağrımda kalır, alevlerde yüreğim
söndüremez hiç biri, ne nehirler ne göller
diyesim geldi, nacizane
selam ve saygılar

Saburhane çıkmazı

insan çıkmak istemiyor ki zaten buradan

hep diyorum ya bambaskasin diye
insanı tutup kolundan içeri çekip,oraya hayran bırakmak ayri bir meziyet olsa gerek
her anını bir bir yaşatmak
tabi ben çok şanslı hissediyorum şimdi kendimi bizzat senden dinledim her köşesini şiirin :)

Annenin ellerinden
Seninde o güzel yürek sesinden öpüyorum canım benim

Özeldi çok

İyi ki varsın
...