zendilim dönmüyor ağlamaya dövüldükçe kum kum en iyisi çekilmek bi traktör römorgunda sıcak bi çatının altına içimde kedi mırıltısı dışımda yağmur sesi onlar beni yalnız bırakmayacaklar her sene izini sürüyorum kanırtarak kalemi kağıdın üstünde siyah lekeler yol yol nadasa bırakıyorum arada gözlerimi hangi sızı açarsa açsın ucunu sipsivri gitmesen bu kadar birikmezdi peşkirini astığın çivinin tortusu bulaşmazdı pası dilime çiçek işlerdim köşesine ya da ne bileyim kuş kanatları sedeften serin gergin hadi uç gözlerimden söyleyemem ben seni çok özledim ondan böyle hep dereden tepeden serzenişlerim |