en çok suya işledim ağıdımı tuzlu suya
oda kendimdendi muhtaç olmadım kör kuyuya


sabahları erken kalktım
sevdim ilk mavisini kızılımtrak göğün merhaba
kedi kokulu sokaklarını sevdim gözümle
filelerini domates oylumlu ağır aksak
işlenmiş buğday rehasını susama bulanmış
bi cep dolusu çağla götürdüm yaşımsıra yanımda
içiçe büyüdük biz onunla
kuşların kanadında
erken kuşların gün yüzünü vurunca cama

az kıvrılmış gurbet mektuplarını kuruttum kitaplar arasında
üçüncü mevki yazlar bekledim gurbetten
sarnıçları kurumuş çeşmeleri zorladım
üleştirdim damla damla o savaktan bu savağa
gelince kansın diye mahzunluğu
hep ağlayıp hep gidene


büyüdükçe acıları ters yüz edip uydurdum bedenime
parmaklarımı içeri çektim
düşürdüm omuzlarımı o sapsarı yere
nerde bi son bulsam sakladım
gelirde yeşerir diye
yaz bitti
kışta bitti
taşta bitti ata ata derine
kapandı kuyunun karanlığı
üstü çimenle kaplandı saçları kır bağlamış
günlerin mayhoşluğu