Sarı Bahar
Her bir zerresiyle ziyan
bir çiçek kendini aşağıya atar kınından çıkan bozuk bir cümle kendi ellerimle deşiyorum sayfaları bizi yazan geçmişlerce ne geçmiş ki... nereye gitsem diyordum içine hava üflediğim balonla bir düşemi yatsam yalancı gerçeğin kucağınamı itsem kendimi yoksa tüm uçurtmaları bıçakladımmı içimde kandıklarım azalırken ... bende toprak atabilsem kapansa geçmişin tüm kapıları Ben çabuk sıkılan bir kadınım nasılsa mümkün değil kuşları kafesle özgürlükten korkutmak! ben gizli bir salon buldum suratlarına hüzün takmış her gerçeğin birincil ağızdan anlatımıyım ben... |
şiiriniz tebrik ediyor saygılar sunuyorum...