akrostiş boğasalkım saçak şiirlere sakladım seni sensiz kalışlarımın mevsimini.. sahi.. kaçıncı mevsimini yaşıyorum sensiz hayatımın?? kaçıncı gözyaşı bu, olmayışına akıttığım?? kızıl yürekli mehtabın g’özünden hangi ara çakıldık tepe üstü ki, bu kadar grileşti gökyüzü.. ihtişamına aşık iken, Ay bile Güneş’ine küstü.. kırık-dökük yanılmışlıklarımın yastık altına saklanmış cümleleriydi oysa, körelmiş yüreğine dokunmaya çalışan.. zapt edemediğim kırgın yüreğim idi, can kırıklarını yamayıp dolu dizgin sevişlerini haykıran.. ya şimdi sevgili.. çaresizliğin poyrazında savrulan ruhumu ruhuna emanet etmiş iken, sen gözlerinde saklı olanı yazmaya kıyamıyorsun ben de yüreğimdeki seni öldürmeye.. emel güneysu |
emel hanım hüzün zerk eden mısraların
tümü şaha ser bir şiir meydana getirmiş kutluyor hayırlı kandiller dileğimle esen kalın