ördek akrostiştam ortasındayken ömrümün, karanlığın kuytusuna saklanır oldu hayallerim... nursuz bırakmayacağını bildiğim güneş bile yar etti kendine ay’sız gecelerimi.. doğmaz oldu günüme.. hiç sevmemişcesine... yapışmış ruhum sanki musalla taşının üstüne.. öyle şevkatle yakıyor ki tenimi, melek suretiyle.. hiç ölmemişcesine... ... bir elimde gözlerin bir elimde kalbim ve kalbim artık benim... emel güneysu |
duygu bundan önemli,insanlar kadar onların duygularına da,rüyalarına da önem vermeliyiz üstadım hoşçakalın