yüzümün solgun tenli tebessümleri
şehrin felç geçirmiş duvarları gibi
her çizgide
yalın ayak dolaştığım çıkmaz bir sokak..

buruk yalnızlıkların gölgelediği göz kapaklarımda
kaderimin vaazına ağlayan "ben"
bir de
ayyaş sevi(ş)lerin yalnızlığında
ve katil cümlelerin ruhsuzluğundaki "sen"..
....



iç çekişmeli kuytularda tüm korkularımı
intihar ettirip
ölü ruhuna tevekkül ettiğim sevgilim..
anlasana
gözlerinde uyuyup
sesinde uyanmak istiyorum her sabaha
her güne seninle doğmak,
henüz ölmemişken
ölümsüzlüğü içmek istiyorum avuçlarından..
senli geçmişim akınca kirpiklerimden
sus oluşlarıma diz çöktürüp,
sensizliğin doğurduğu matemi
tek kurşunla alnının orta yerinden vurmak istiyorum..


sevgilim
bi-r kere gel de yüreğime uçuşsun kelebeklerim
sesin değsin nefesime ömrümce..
sevgilim
hadi gel de
sensizliğin canını çıkaralım seninle...



sesiyle şiirime eşlik eden güzeller güzeli arkadaşım Ayfer Aksoy’a teşekkür ederim..


emel güneysu