Tırtar / İlkaşk - SonraNERDE KALMIŞTIK ORADAN DEVAM ÖZLEM VE AİLESİ KÖYDEN GİTMİŞ ANCAK KARA MEMET İÇİN HAYAT DEVAM EDİYOR.. SIRALI OKUMAK TAVSİYE EDİLİR SAYGILAR SUNARIM. ertesi ğün Halil Emmi geldi yanıma halamın gocası ya epili bi susdu, yere bakdı durdu barnaklarıynan oynadı, neçeden sonura başladı gonuşmaya “-garayeğenim; eyi yanı kendin bilin emme deyceklerimi de yabana atma bizler sizler gadak her şeyi bilemeyiz üş gün de olsa mekdebe getdiniz helbet bizden taha eyi bilisiniz eeee.. ne de olsa cahıl gelmiş cahıl galmışıyız öyle de gediyoz bizden geldi geşdi.. yalınız sen beni, dinne gel bu zevdadan vazgeş neye dersen, bu işin sonu bek eyi deği(l).. davıl bile “dengi-dengine” demiş o ğız tahsıllı sen değilsin .. o şe(hi)rli sen köylüsün.. .. o mamir çocu(ğu) sen ileşbersin .. biliyon hoşuna getmeycek emme isder bana darıl, isder gücen, isdermezsen “kıyası, bok yedisi olma” de .. ne dersen de emme gel bu zevdadan vaz geş.. neye dersen olur ya yarın-bürgün bu iş olu(r)sa sen daha fazla gahredersin.. … heyvah der dizini döğersin emme; ! iş işden geçer valla bak,… ha gerşi anan değilin, boban değilin kim oluyon da kiyası oluyon emme .. senin bobayın da benim çocuklarımın üstünde çoğ eyinniği var, .. hak bir Allah uçun; çoğ eyinniğini gördük, Allah da biliyo(r) gulu da ben de biliyorun işde hinci kör gelmeyen onun uçu(n) ..! tarla alcamızda da biri kızımı isdediğinde de seğirtdik bobana, dünürcülüg edilceğinde de seğirtdik, ne de olsa onunda canından kanından de(ğil) mi bizim kötünnüğümüzü isdeycek değil ya .. ha gerçi böğün sizinen o muhabbetimiz yoğ emme esigiyi unudup daa arkamı dönmen köprü olsa üsdünden geşmen.. de(h)! onu deycen sen zürefanın zevdasını bilimin valla aynı mitli, seninki ğibi.. bak hinci “senin gibi, maymunun biri olcak ya zürefaya havas olmuş gel zaman ged zaman, zevdasından bi deri, bi kemik galmış yemeden işmeden kesilmiş bağrını döğüp duruyomuş, aynı senin hesap işdeheciki zürefanın da durumdan, durumun vehametinden habarı yoğumuş aynı Özlem! neye dersen, aynı senin hesap, ayrı dünyaların mahluğu zürafada boy-pos, endam ona keza attığını eğilip almayo, dönüp ardına bakmayo, yediği öğünde, yemediği ardında maymuna gelince tingoza bişiy, sencileyin üstünde yok, altında yok dedikleyin başlamış senin maymın, eşe dosda, hısım akrabaya emmiye dayıya “-siz bey gibi yaşayonuz, pambık gibi hanımlarınızın goydunda benim derdime derman olanınız ince hasdalığa garmışlığıma aldırış edeniz yok” deye söylenip darılmaya kimsecik de o dallara basmayo neyye olcak şey değil de ondan değilise gonşu gayratını esirgeyen yoğ emme gel de bunu maymına annat annada bilisen neye dersen herifçi oğlu zürafa deyo da başga bişiy demeyoru gene böyle bi ğün, her zamankı ğibi senin maymın dıngıldamaya başlayınca “-siz garınızın goynunda ıscacık yatıyonuz ben bi başıma gamıdıp durun, ….” ordan bi aksakallı bi piri fani “-gakın len” demiş “-gakın! günah bizden getsin” çalmışlar zürefanın gapısını demişler durum böyle-böyle “bizim çıplak maymun sana havas” … “zürefa deyo başga bişiy demeyo” .. “bi deri bi kemik galdı” ..? “ince hasdalıklara gardı zavallı” ..! “yemeyo-işmeyo” ..; “döğünüyo” .. “sayıklayo” .. “zürafa da zürafa deyo başga bişiy demeyo” .. “-n’olusa senden olu günden güne eriyip gedcek zavallı anasının içi yanıyo!” ..? “-bizi(m) ki bi elçilik Allahın emrini goduk emme bize sorsan “minasip mi” deye deği(l) valla sen bize “-ı ıh” de bizde başımızın çaresine bakalım, varsın yoluna getsin cıbır maymın heş değil bize mırıldayıp gahırlanıp durmasın..” olcak ya garı gısmı da ile ağa.. bey dese de biri kendine havasımış deye duyvudu muydu olmaz dağlarını olur eder valla o dedikleyin.. zürafa hanım “tamam” demeyo mu? kırk gün, kırk gece misali düğün ediyollar yeyollar içiyollar zürafayınan maymın gelin-güye oluyollar “dünne evine ” giriyollar, annacağın” .. aradan bi ay geçiyo senin maymından habar-mabar yok, “ee olur” deyollar iki ay geçiyo maymın ortalıkda yok “tabi” deyollar “buldu zürafa gibi garıyı” falan filan alt(ı) ay geçiyo etirafdan “yau o(ğ)lanın başına bişiy gelmesin” .. “biz de cicim ayları yaşadık da, bu bu ğadar sürmez bu” gayfadan gakıyollar cümbür cömat varıyollar maymının inine takılayollar der(h)al yeni evlilerin gapısını zürafa açıyoru gapıyı “buyur” ediyo bunnarı içeri içeri giriyollar bi bakıyolları kı senin maymın esgisinden beş beter “ulen” deyollar “ulen bu ne hal” garı dışarı çıkınca barabar maymın “zürafayınan evli bi maymının halını düşünşeniz ya bi bi aşşa bi yokara bi aşşa bi yokarı” .. .. .. bu adam ne deyoru yau.. |