ve sen bilmiyorsunsil baştan gök kubbeye yazılırken kabulsüz dileklerim dilim bütün tövbeleri mi bozguna uğratır bir hiç için gözlerimin haresini gölgelendiren ışık tebessümlerindir cayır kuşlarının çığlıklarıyla hırpalanırken yüreğim ki... ay gözlerin de doğardı sendin sabah güneşim kabuk tutmuş yaralarımı için için kanatırken hasretin artık bütün kapıları çarpıyorum hasretlerinin üstüne gözlerimin namlusuna sürdüğüm uykularım bir piç misali ve.. bedenim sahipsiz bir kurşuna ev sahipliği ettikçe ben yine parmak uçlarımdan kanarım her gidişinin ertesi ve bin parça da çimdik çimdik koparırlar etimi tenimden dur diyemeyecek kadar mecalsizdir benim dilim gözlerine tutkun olmuş gözlerim şimdi hüzün çeşmesi her gün bir başka kederler sarıp sarmalarken beni ve... ben kendi içimde kendime sürgün bir derviş misali med-cezirlerin garip yolcusuyum ellerimde kederlerim içinde bulunduğum bu sukunet san ki ölüm öncesi sessizliği zemheri ayazı kadar soğuk ve tıpkı kör bir zindan ertesi ü ş ü y o r u m ve sen bilmiyorsun nedir bu çaresizliğim ay/su bak yine sesime buğulu bir hazan düştü kederli bir buluta eşlik ediyorum yine nemli gözlerim |
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…