canım anneme

babacığım HASAN KAPUKAYA yı 2003 de kaybettiğim zaman ondan sonra ki süreçte hep bir tarafı eksik yasadım
ve 2020 6 martta anacığım FATNA KAPUKAYA yı ebedi istiratgahına uğurladığım zaman tamam dedim bitti hayat
ama görüyorum ki yasam devam ediyor ediyor ama kimsesiz kalıyo tek başına kalıyorsun
ve büyüyor insan hayata daha farklı bakıyorsun acılarınla büyümek özlemlerinle yaşamak bu olsa gerek

biliyor musun ? annem
içimi yakan bu hiçliklerimi ve
dilimi esir alan ağıtlarımı senden sonra ya yok sayacaklar


tövbeden dönen dualarımın
kabulünü istedim geceler boyu
hasretine bulanmış bütün günlerim
perdesini kapatırken gecenin koynuna


ki bak yine kıpraşıyor sancılarım
çakıl taşlarım tek tek dökülürken sokaklara
ve dört bir yanım sarılmış özleminle
hasretinin pencerem de oynaştığı anlarda


ah be annem!
sen de gittin ya sonsuzluğa
dar ağacına çekilmiş bu cılız bedenimi
indirecek kimsem kalmadı etrafımda


ve ben senden sonra ya
gözlerimin namlusuna sürdüğüm bir firariyim
artık şiir dolu sözlerimi boğuyorum sularda
aslında çoktan yok olmuşum gidişinle
üzerime kör düğümler atılmış umarsızca


bilmem ki hangi hasretine sarsam kendimi
ya da söyle hangi yangınına soyunsam
yoksa annem
kendimi mi? yaksam bilemedim ki


oysa ki annem
çocuk sevinçi kelebek yüreğimle
yine hasretinle dönüyorum semazen edasında
ve ben kifayetsiz bütün sözleri yıkarak gidiyorum
tut ellerimden tut annem beni bırakma



mekanın cennet olsun annem 😭